Perkembangan al-Ikhwan al-Muslimun Syria(1949-1989) Part 2

Zaman Pemerintahan Demokrasi(1954 -1963).

3.3.2.1 Kedudukan al-Ikhwan al-Muslimun  Selepas Kejatuhan Adib al-Syiskali

Kolonel Adib al-Syiskali terus memerintah Syria sehinggalah satu gerakan penentangan oleh pihak tentera bermula di sebelah utara Syria pada 25 Februari 1954. Penentangan tersebut merebak ke beberapa buah bandar menyebabkan  Kolonel Adib al-Syiskali  meletakkan jawatan dan meninggalkan Syria.[1] Dalam menghadapi senario politik yang baru, al-Ikhwan al-Muslimun  sekali lagi bergerak cergas selepas kejatuhan kerajaan Adib al-Syiskali. Mereka meneruskan pergerakan walaupun belum ada  undang-undang rasmi di Syria. Syria berada dalam keadaan tanpa undang-undang  sehinggalah pilihanraya baru diadakan dan Syukri al-Qutili sekali lagi dilantik menjadi presiden pada 16 September 1955.[2]

Berdasarkan pengalaman menghadapi cabaran dan tribulasi yang lalu, pucuk pimpinan gerakan al- Ikhwan al-Muslimun  mengubah pandangan dalam pendekatan dan perancangan politik. Mereka mengeluarkan  satu kenyataan yang  menyebut:

(a)al- Ikhwan al-Muslimun  bersedia memberi kerjasama dengan mana-mana pemerintah   yang  iltizam dengan Islam.

(b)mengkritik penyelewengan, keruntuhan akhlak dan menyatakan bahawa Islam adalah dakwah, kerajaan dan peraturan.

(c)mengumumkan tidak turut serta dalam pilihanraya dan kerajaan serta membuat keputusan untuk menumpukan kepada aspek tarbiah.[3]

Dalam piliharaya yang diadakan pada musim panas tahun 1954, al- Ikhwan al-Muslimun  tidak menghantar seorang calon pun untuk bertanding. Muhammad  al-Mubarak yang tidak sependapat dengan al-Ikhwan al-Muslimun telah bertindak keluar daripada  gerakan.  Beliau telah menyertai pilihanraya 1954  atas tiket calon bebas.[4] Pada peringkat awal pilihanraya, al-Ikhwan al-Muslimun  telah mengeluarkan satu kenyataan menjelaskan pendirian mereka terhadap pilihanraya dan menyatakan Muhammad  al-Mubarak  bukanlah mewakili gerakan.  Tindakan tersebut menyebabkan Muhammad  al-Mubarak  kalah dalam undian yang pertama. Walaubagaimanapun  al-Ikhwan al-Muslimun  kemudiannya   mengubah pendirian mereka dengan memberi sokongan kepada beliau.  Muhammad  al-Mubarak  menang dalam undian yang kedua.[5]

Semasa al- Ikhwan al-Muslimun  Syria  mengambil pendirian memberi tumpuan kepada aspek tarbiah dan keagamaan, al-Ikhwan al-Muslimun Mesir sedang menghadapi  cabaran dengan Jamal ^،Abd al-Nasir. Sahifah al-Manar  yang merupakan lidah rasmi al-Ikhwan al-Muslimun   Syria  telah menyediakan satu ruangan khas untuk menceritakan perkembangan yang berlaku di Mesir. Jamal      ^،Abd al-Nasir  yang menjadi presiden Mesir ketika itu telah menjatuhkan hukuman mati terhadap enam orang pemimpin al-Ikhwan Mesir iaitu  ^،Abd        al-Qadir ^،Awdah[6], Muhammad al-Farghali, Yusuf Tahla^،at, Ibrahim al-Tayyib, Hindawi Duwayr dan Mahmud ^،Abd al-Latif.[7] Mereka dijatuhkan hukuman bunuh kerana tuduhan cuba menggulingkan  rejim ^،Abd al-Nasir. [8] Tindakan rejim  ^،Abd al-Nasir  telah menimbulkan kemarahan umat Islam. Satu revolusi dan penentangan berlaku  dari Maghribi sampai ke Indonesia. Begitu juga di Syria, demontrasi diadakan di beberapa tempat menentang pembunuhan enam orang pemimpin  al-Ikhwan di Mesir. Mustafa al-Siba^،i telah berdiri selepas solat, meminta orang ramai supaya mendoakan para syuhada. [9]

Ketika al-Ikhwan al-Muslimun Mesir menghadapi tekanan daripada rejim  ^،Abd al-Nasir, al-Ikhwan al-Muslimun Syria  mengambil alih fungsi gerakan      al-Ikhwan di Mesir. Mereka  berperanan sebagai tunggak kepada al-Ikhwan di tanah Arab.[10]  Pada Mac 1957, satu Muktamar al-Ikhwan al-Muslimun dari seluruh pelusuk tanah Arab diadakan di Syria.[11]

Pada 1957, Mustafa al-Siba^،i meletakkan jawatan disebabkan masalah  kesihatan dan tekanan politik. Kepimpinan al-Ikhwan al-Muslimun Syria  diambil alih oleh  ^،Isam al-^،Attar.[12]

 3.3.2.2 Zaman al-Wihdah(Penyatuan Mesir-Syria) 1958-1961

Kedudukan al-Ikhwan Syria yang stabil antara 1954-1958 berubah apabila mereka berdepan dengan tekanan pada zaman ‘al-Wihdah (1958-1961). Jamal ^،Abd al-Nasir  mengamalkan dasar pembubaran parti politik. al-Ikhwan Syria terpaksa akur dengan dasar tersebut.  Mereka menjalankan aktiviti secara sulit.[13]

3.3.2.3 Kedudukan al-Ikhwan al-Muslimun Selepas Zaman al-Wihdah

Pada 1961, penyatuan antara Mesir dan Syria berakhir. Keadaan ini  memberi peluang kepada al-Ikhwan Syria bergerak secara bebas sekali lagi. Mereka turut serta dalam pilihanraya yang diadakan pada Disember 1961 di bawah pimpinan^،Isam al-^،Attar. Dalam pilihanraya tersebut mereka memperolehi kejayaan yang membanggakan apabila memenangi  10 kerusi. [14]

Selesai pilihanraya 1961, Dr.Nazim al-Qudsi telah dilantik sebagai presiden yang baru. Pada  28 Mac 1962, pihak tentera mengambil alih kuasa dan memerintah sehinggalah terbentuknya peralihan kuasa. Pada 13 April 1962,      Dr.Nazim al-Qudsi dilantik sekali lagi menjadi presiden.  Beliau meminta          Dr.Basyir al-^،Azamah untuk membentuk kerajaan  baru yang terdiri dari golongan berhaluan kanan dan kiri yang sederhana serta beberapa anggota Hizb al-Ba^،th al-Isytiraki. Beliau terus menerajui pemerintahan sehingga meletakkan jawatan pada 22 September 1962. Beliau meminta Dr.Nazim al-Qudsi untuk bekerjasama dengan tentera melantik Khalid al-^،Azam untuk membentuk kerajaan yang baru. Beliau terus memerintah Syria sehingga  8 Mac 1963.[15]

---

[1] Zahiyyah Qaddurah(1985), op.cit., hal.268.

[2] Ibid, al-Habib al-Janhani(1989), op.cit.,  hal.119.

 

[3] Ibid.

 

[4] Dr.Umar F.Abd-Allah(1983),  op.cit., hal.100, Sa^،id Hawwa(1988d), op.cit., hal.52-53.

[5] Sa^،id Hawwa(1988d), op.cit.,  hal.38.

[6] Beliau merupakan seorang ulama dalam bidang undang-undang dan syariah di Mesir. Beliau merupakan salah seorang pemimpin al-Ikhwan Mesir yang terkenal.

[7] Fathi Yakan(1987), op.cit., hal.97-98.

[8] Richard Paul Mitchell(1985), al-Ikhwan al-Muslimun, ^،Abd al-Warith Sa^،id(terj.),  Kaherah: Maktabat Madbuli, hal.293.

[9] Richard Paul Mitchell(1985),  op.cit., hal.294.

[10] Dr.Umar F.Abd- Allah(1983),  op.cit., hal.91, al-Habib al-Janhani(1989),  op.cit.,  hal.119.

[11] al-Habib al-Janhani(1989),  op.cit.,  hal.119.

[12] Dr.Umar F.Abd- Allah(1983),  op.cit., hal.101.

[13] Sa^،id Hawwa(1988d), op.cit., hal.54-55, al-Habib al-Janhani(1989), op.cit.,  hal.119.

[14]Fathi Yakan(1987), op.cit., hal.42, Sa^،id Hawwa(1988d), op.cit., hal.43, al-Habib al-Janhani (1989), op.cit., hal.119-120.

[15] Zahiyyah Qaddurah(1985), op.cit., hal.269-270.